Jak wybrać odpowiedniego psychologa dla naszego dziecka?

Dopasowanie psychologa do danej osoby jest niezwykle ważne. Szczególnie jeśli tą osobą jest dziecko. Dziecko to istota, która dopiero poznaje nie tylko otaczającą je rzeczywistość, ale także siebie samego. Poprzez kontakt z otoczeniem, dziecko kształtuje swoje zachowania, postawy i doświadczenia. Dlatego wybór tej osoby – psychologa powinien być bardzo dobrze przemyślany.

Odpowiedni psycholog powinien mieć przede wszystkim odpowiednie wykształcenie czyli ukończone studia magisterskie, dzięki którym uzyskał tytuł magistra. Istotne są również dodatkowe kwalifikacje psychologa czyli kusy i szkolenia w których uczestniczył a także studia podyplomowe. Niebywale istotne jest doświadczenie psychologa, jego dotychczasowa praca, w czym się specjalizuje, czy będzie mógł poprawnie i dogłębniej zdiagnozować nasze dziecko i czy w efekcie uzyska ono wsparcie w postaci terapii psychologicznej. Oczywiście oprócz kierunkowego i specjalistycznego wykształcenia bardzo ważna jest osobowość psychologa.

Pierwsze wrażenie jakie zrobi na nas terapeuta – psycholog na spotkaniu w poradni psychologicznej czy gabinecie ma kolosalne znaczenia. Trwa ono od kilku do kilkunastu sekund i ciężko jest je zmienić. Wtedy już zdecydujemy czy osoba psychologa wzbudza w nas zaufanie i czy nasza współpraca terapeutyczna będzie udana, czy „oddamy” nasz dziecko w ręce tego specjalisty, ciężko bowiem o dobry proces terapeutyczny bez zaufania… Dlatego tak ważna jest osobowość terapeuty, podejście zarówno do dziecka i rodzica, jego zaanagażowanie, empatia, wyrozumiałość, przyjazna atmosfera którą tworzy psycholog jest niezwykle istotna, żeby nasze dziecko dobrze się czuło a co za tym idzie bezpiecznie w gabinecie psychologicznym.

Otoczenie diagnostyczno -terapeutyczne ma ogromne znaczenie, ponieważ im przyjemniejsza warunki pracy w poradni psychologicznej tym większe poczucie bezpieczeństwa, a zarazem swobodna współpraca pomiędzy dzieckiem a terapeutą / psychologiem i tym samym szybsze efekty pracy terapeutycznej. Warto także pamiętać, że psycholog nie jest czarodziejem, nie zaczaruje naszego dziecka wedle naszych życzeń lub instrukcji obsługi pasujących do wszystkich, np. „Jak namówić moje dziecko, żeby lepiej się uczyło?”, „Co zrobić, żeby moje dziecko było grzeczne ?”, „W jaki sposób zmusić moje dziecko, żeby posprzątało pokój?”. Psycholog nie dysponuje uniwersalnym rozwiązaniem problemów ale może wspólnie z dzieckiem i rodzicami zastanowić się dlatego tego typu problemu się pojawiają, co dziecko chce zakomunikować nam poprzez swoje zachowanie, czego wyrazem są te trudne zachowana, co takiego przeżywa, że chce w taki sposób „trudny” zakomunikować rodzicom i światu. Zazwyczaj jest to wstęp do pracy z rodziną jako jednostką a nie tylko z samym dzieckiem. Dlatego na koniec chciałam jeszcze raz podkreślić jak bardzo ważne jest zaufanie do psychologa/ terapeuty.